Dag 13 D0 7 mei Beon Ma Thuot naar Da Lat
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marjo
07 Mei 2009 | Vietnam, Ðà Lạt
Onder begeleiding van heel veel verkeer rijden we de stad uit en nemen een rustige weg naar Lake lak. Hier gaan we proberen op een olifant te rijden, maar als we aankomen verteld de eigenaar ons dat je de olifanten minsten 2 dagen van te voren moest bestellen. Ze zijn nu ergens in het bos en niemand weet waar. Ik vraag aan Rene of we dan niet met onze Minsks het bos in kunnen gaan op zoek naar de olifanten ? Wacht zegt Rene ik ga even bellen en probeer iets te regelen. Dan komt hij met goed nieuws: enkele km verderop zouden ook nog olifanten beschikbaar moeten zijn. Daar rijden we naar toe maar het duurt nog tot 13:00 uur voordat er 4 olifanten zijn. Ondertussen maken we gebruik van een geweldige lunch en kopen nog wat leuke dingen bij de plaatselijke bevolking.
Dan is het zover en gaan naar de opstapplaats, een stellage van 2,5 m hoog om zo in het bakje op de rug van de olifant te kruipen. Om ons eigen te beschermen tegen de brandende zon zijn we goed ingesmeerd en heb ik mijn paraplu uitgeklapt. In eerste instantie lijkt het een simpel tochtje over een rustige weg te worden maar als we op een gegeven moment linksaf slaan komen we aan bij een groot meer. Dan gebeurd er iets wat niemand had verwacht. De bestuurders van de olifanten, die tussen de oren zitten, drijven de beesten het water in. En niet zo’n beetje ook. Ze gaan steeds dieper en dieper en op een gegeven moment gaan ze zo diep dat sommigen van ons een natte kont krijgen en de olifanten gaan zelfs helemaal kopje onder en alleen de slurf voorziet de beesten nog van de nodige zuurstof; geweldig ! Dan wordt het ondieper en via een moeras komen we weer aan land. Wat is dit een prachtige ervaring. Trouwens een van de olifanten was inmiddels 50 jaar en had vroeger nog opgetreden in een circus.
Dan gaan we verder want we moeten nog een heel eind. Zeker als we de afslag missen richting Da Lat. Het is hier ook bijna onmogelijk om een juiste afslag te vinden want zelden staan er bordjes met plaatsaanduidingen. Onderweg, bij een klein tankstation, geef ik Mieke haar oude schoenen nog aan een manneke op een brommertje die alleen maar een paar oude kapotte gympen had. Hij had ongeveer dezelfde maat en was er erg blij mee. Met een grote big smile reed hij al zwaaiend weg. Tegen het donker en met een flinke regenbij komen we aan in de stad Da Lat. Het heeft hier zo hard geregend dat de straten zijn veranderd in een kolkende rivier; wat een water! Gelukkig zijn we redelijk snel bij het hotel want ik voel me helemaal niet lekker. Heb last van brandend maagzuur en denk dat ik ook elk moment moet overgeven. Toch komt er niets maar besluit met het avondeten toch op de hotelkamer te blijven. Rene regelt voor mij een bak rijstesoep en laat die naar onze kamer brengen. Hoop dat ik morgen weer een beetje opgeknapt ben.
Dan is het zover en gaan naar de opstapplaats, een stellage van 2,5 m hoog om zo in het bakje op de rug van de olifant te kruipen. Om ons eigen te beschermen tegen de brandende zon zijn we goed ingesmeerd en heb ik mijn paraplu uitgeklapt. In eerste instantie lijkt het een simpel tochtje over een rustige weg te worden maar als we op een gegeven moment linksaf slaan komen we aan bij een groot meer. Dan gebeurd er iets wat niemand had verwacht. De bestuurders van de olifanten, die tussen de oren zitten, drijven de beesten het water in. En niet zo’n beetje ook. Ze gaan steeds dieper en dieper en op een gegeven moment gaan ze zo diep dat sommigen van ons een natte kont krijgen en de olifanten gaan zelfs helemaal kopje onder en alleen de slurf voorziet de beesten nog van de nodige zuurstof; geweldig ! Dan wordt het ondieper en via een moeras komen we weer aan land. Wat is dit een prachtige ervaring. Trouwens een van de olifanten was inmiddels 50 jaar en had vroeger nog opgetreden in een circus.
Dan gaan we verder want we moeten nog een heel eind. Zeker als we de afslag missen richting Da Lat. Het is hier ook bijna onmogelijk om een juiste afslag te vinden want zelden staan er bordjes met plaatsaanduidingen. Onderweg, bij een klein tankstation, geef ik Mieke haar oude schoenen nog aan een manneke op een brommertje die alleen maar een paar oude kapotte gympen had. Hij had ongeveer dezelfde maat en was er erg blij mee. Met een grote big smile reed hij al zwaaiend weg. Tegen het donker en met een flinke regenbij komen we aan in de stad Da Lat. Het heeft hier zo hard geregend dat de straten zijn veranderd in een kolkende rivier; wat een water! Gelukkig zijn we redelijk snel bij het hotel want ik voel me helemaal niet lekker. Heb last van brandend maagzuur en denk dat ik ook elk moment moet overgeven. Toch komt er niets maar besluit met het avondeten toch op de hotelkamer te blijven. Rene regelt voor mij een bak rijstesoep en laat die naar onze kamer brengen. Hoop dat ik morgen weer een beetje opgeknapt ben.
-
08 Mei 2009 - 10:38
Nicole:
Hey wereldreizigers,
Het is altijd leuk jullie ervaringen te lezen. Het is een beetje alsof we ook van de partij zijn.
Groetjes van de Belgische thuisblijver. -
08 Mei 2009 - 11:15
John Strijbosch:
Hi Marjo.ik lees en heb gehoord van je moeder dat je ook van Vietnam geniet net als wij. Dalat is de plaats waar wij vorig jaar Vietnamees nieuwjaar hebben gevierd. Ook dat was een ervaring, ik weet zeker dat je de komende dagen ook nog veel geweldige dingen zal meemaken. Veel plezier en goede reis terug. John en Riet. -
08 Mei 2009 - 11:23
John Strijbosch:
p.s. Ik kijk zojuist op je routekaart en zie dat je niet verder gaat dan Saigon. Jammer ,want Canto onder in de Mekongdelta is ook geweldig. Misschien iets voor de volgende keer. Groeten John. -
08 Mei 2009 - 11:24
Ton En Anneke :
Geweldig , dat ritje op de olifanten lijkt me super !!!!! marjo hoop dat je snel weer opknapt anders moet mieke nog moter rijden . BETERSCHAP> -
08 Mei 2009 - 13:31
Twan:
Beterschap Marjo!
Groetjes! -
08 Mei 2009 - 14:10
Eduard:
Hey avonturiers,
geweldig om jullie verslagen te lezen, het net of ik ook een beetje de reis mee maak.
Hoop dat je vandaag weer opgeknapt bent zodat je weer volop van alles kan genieten. -
08 Mei 2009 - 14:19
OME MARTIEN:
HOI MARJO
NU MOET JE NIET ZIEK WORDEN DAAR, DAN IS DE LOL ER VAN AF,IK DENK DAT'T VAN DAT OLIEFANTE RITJE KOMT HET ZEL BEST WEL WEER GOED KOMEN, GOEDE REIS VERDER
EN GROETEN AAN MIEKE. -
08 Mei 2009 - 15:36
Joop:
Zo te zien weer een superreis. Nog veel plezier op het vervolg.
Groetjes -
08 Mei 2009 - 17:14
W.Doe:
Hoi, Marjo en Mieke
Jullie maken weer heel
wat mee hë.
Groetjes Wim en francine -
08 Mei 2009 - 19:44
Eva:
Hallo,hier namens de vrienden van Gerhard.Wat een prachtige site is dit.We storten ons elke avond op jullie avonturen.Stoere motorboys.
En dat alles in een zondvloed van regen.
Tot morgen groeten van Eva en de anderen. -
09 Mei 2009 - 02:42
Marjo Arts:
Ben weer een heel eind de oude en kan weer met volle tugen genieten. Allemaal bedankt voor de reacties en John na Saigon gaan we ook nog de Mekongdelta in. Volg de verhalen hier maar !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
